BLOG
Trauma-opstelling
De
trauma-opstelling is uitgedacht en ontwikkeld door Franz Ruppert.
De achterliggende idee is, dat, als een mens een gebeurtenis in
zijn/haar leven als traumatisch ervaart, er zich een afgesplitst
deel, een innerlijk trauma-deel vormt. Dit kan al beginnen in de
baarmoeder, bij de geboorte, gedurende het leven.
Dit trauma-deel roept onvermijdelijk een overlevingsdeel op. Dit is
een andere afsplitsing. Dit overlevingsdeel heeft als taak, om
ervoor te zorgen dat het trauma naar de achtergrond schuift, en dat
er niet meer zo iets verschrikkelijks gebeurt. Dit deel is altijd
beperkend en inperkend.
Naast deze 2 afgesplitste delen hebben we ook een gezond, authentiek
ik.
 In
een trauma-opstelling worden representanten gekozen voor deze 3
innerlijke delen van jou. Gaande de opstelling ga je zelf in de
opstelling, als jezelf.
In eerste instantie gaan we kijken hoe het met jouw innerlijke delen
is. Soms kijken we hoe ze zich onderling verhouden, vaker blijkt al
snel dat het belangrijk is om te zien hoe jijzelf je tot de
verschillende delen verhoudt.
In de vele trauma-opstellingen die ik heb begeleid laten zich
verschillende dynamieken zien.
Iemand kan helemaal geïdentificeerd zijn met het trauma-deel, dan is
hij/zij verweven met de pijn die hij/zij in de loop van het leven
heeft opgelopen.
Een ander kan zich geïdentificeerd hebben met het
overlevingsmechanisme.
Vaak is het gezonde, authentieke ik onbekend voor de betreffende
persoon.
Wat ik heb geobserveerd in deze vorm van opstellen, is dat de
beweging naar heling is, dat het trauma-deel geaccepteerd wil worden
als een deel van het levensverhaal van deze persoon, en het wil niet
groter worden gemaakt dan het is.
Het overlevingsdeel heeft over het algemeen heel hard gewerkt om de
persoon gaande te houden, en wil graag erkenning voor het uitvoeren
van deze taak.
Soms is dit deel heel moe, en wil uitrusten, maar denkt dat hij niet
mag verslappen.
Als de persoon zich kan verbinden met het authentieke gezonde deel,
brengt dat rust en ruimte. Het gezonde deel is wijd, weids, heeft
visie en focus.
Jijzelf en het gezonde deel samen kunnen dan met het overlevingsdeel
een gesprek aangaan om de vaardigheden, die het overlevingsdeel
ontwikkeld heeft, in de toekomst op een andere manier, vanuit de
visie van het gezonde deel, in te zetten. Het overlevingsdeel is
hier vaak blij mee. Ook om het niet meer alleen te hoeven doen.
Idealiter vinden de 3 delen aan het eind van de opstelling hun
plaats bij de persoon.
Dat kan niet altijd in een keer.
Een trauma-opstelling kan als zodanig worden gedaan, afhankelijk van
de vraag van de cliënt.
Het kan ook zo zijn, dat in een familieopstelling blijkt dat een
persoon geïdentificeerd is met een trauma-deel of een
overlevingsdeel. Dan pas ik het concept van de trauma-opstelling toe
als onderdeel van een familieopstelling.
<<< terug
|
